رشت امروز |در دوران نا آرام وسرگشتگی ایام که با د ناموافق ا ز هر سو می وزد ، تا کشتی زندگی را در بحر تاریک وعمیق فروبرد .خیال اند یشی برای پیداکردن گوشه امن در برهوت ناکجا آباد ، تمنایی است از بی تدبیری برای دور ماندن از مصائب واز شرایط نا مساعد واز واقعیت ها فاصله گرفتن . هم چون وعده های خوش باورانه رمانتیک سر در لاک خود فرو بردن .
در روزهای سردبه سر می بریم وبا سرمای زمستان زمهریر پیش رو که هر چیزی را در خود می پیجاند.
امانه با برف ویخبندان این فصل، که با تهاجم اندیشه های خوش خیالی به امید بهاری سبز وخرم تا نقد عمر را پیشا پیش در پای هفت سین زندگی نسیه به حراج بگذارند . آن هم در زمانه ای که که چهار فصل زندگی هم چنان بدون نشانه های بی برگ وبر به روال همیشگی ادامه دارد . لحظاتی است بی زمان هم چون شاخه تک گل گلدان کنار پنجره که به امید طراوت وشکوفایی به روشنایی بیرون وابسته است.
گوش سپردن وچشم دوختن به واژه ها و باورها که تکرار مکررات است وبی تاثیر از حال روزگاری که با هبوط اندیشگی لقلقه زبانی هر روزه است. سر در گریبان فرو بردن وچشم به کور سویی درحسرت زندگی بهتر دوختن ، سرنوشت محتومی است در برهوت تنهایی، که در چشم اندازافق نه ستاره ای دیده می شود ونه روشنایی ، تا تسلی بخش خاطر نسل هایی گردد که صبر وتحمل از انها به یغما رفته است . نسلی که در تنهایی خود مشق سیاست می کرد تا آرزوهای برآورده نشده سالهای رفته را به طریقی برای خود توجیه کند . آن گونه که تجربه های کسب شده در طی سالهای زندگی ، همه رادر پای روز مرگی های بی سرانجام هزینه کرد وراه نارفته را به تامل و به سکوت نشست .
محمد تقی مرتاض هجری ۱۴٠۳/۱٠/۱۴